Tijdens het WK in Mexico in 1986 is de Nederlandse scheidsrechter Jan Keizer tweemaal actief. De Volendammer fluit Italië tegen Argenitinië en Denemarken tegen Spanje. Na de wedstrijd van Argentinië weet de arbiter het shirt van Maradona te bemachtingen. Lang kan de Nederlander er niet van genieten. Bij het verlaten van het veld wordt het shirt uit zijn handen geritst. Het shirt ziet hij nooit meer terug. Keizer realiseert zich eens te meer wat het betekent een shirt van een grote speler te hebben.

Voor het WK heeft Jan Keizer via mijn vader een shirt toegezegd, welk shirt dat is niet duidelijk. Maradona wordt het in ieder geval niet. Keizer weet wel een ander bijzonder shirt te scoren, zo blijkt bij terugkeer in Nederland. Mijn naam, Leo junior, bengt Keizer op het idee om bij de Braziliaanse staf het shirt van speler Junior te vragen. Uiteindelijk lukt het de goedlachse Keizer om het shirt van Junior uit het legendarische team te krijgen.